جریان شناسی احمد الحسن

منجی گرایی منحصر در اسلام و شیعه نیست بلکه در همه ی اقوام و ملل و نحل هم وجود دارد و بلکه یک مسأله ی فطری می باشد. یهودیان هم باورشان بر این است که منجی در آخر الزمان خواهد آمد. زرتشت نیز معتقد است سوشیانت خواهد آمد و به خدای اهورا مزدا کمک می کند تا اهریمن را شکست دهد. پس در نتیجه  منتظر منجی بودن یک امر فطری خواهد بود.

مدعیان مهدویت بیشتر از مدعیان نبوت هستند یا به تعبیری هر گاه جامعه دچار بحران شده، افرادی سودجو خود را به عنوان مهدی موعود معرفی می کردند.

کلید ایمنی از آفات و فتنه های مدعیان دروغین عبارت است از:

     1-      تقلید از فقیه جامعه الشرائط

    2-      نفی مشاهده ی امام زمان(ع)

    3-      تبعیت از ولی فقیه

  راههای مبارزه با فتنه های مدعیان دروغین

    1-      شناخت مبانی مهدویت

    2-       شناخت مبانی و ادعاهای فتنه ها و جریان های دروغین

    3-      شناخت وجه اشتراک فتنه های دروغین

    4-      شناخت ترفند های فتنه های دروغین

    5-      آموزش و تربیت مبلغان مهدویت

ویژگی های مشترک مدعیان دروغین:

    1-      کلی گویی و ابهام گویی

    2-      استفاده از مجهولات مثل خواب و استخاره

    3-      نفی تقلید

مدعیان دروغین مهدویت در طول تاریخ هم ادعای نبوت خاصه و هم عامه را داشته اند.

نقد جریان دروغین مهدویت احمد الحسن:

احمد اسماعیل بصری معروف به احمد الحسن، مدتی در حوزه ی سید صادق صدر درس می خواند و بعد از سقوط صدام طرح های خود را گسترش داد.

 ساختار ماهیتی لجنه های این فرقه:

    1-      لجنه ی علمی

    2-      لجنه ی دینی

    3-      لجنه ی اطلاعاتی

    4-      لجنه ی نظامی

    5-      لجنه ی مالی

    6-      لجنه ی امنیتی

ایجاد مذاهب سه گانه ی احمد الحسن

    1-      مکتب نجف

    2-      رایات سود

    3-      أحلاس

 اهداف جنبش احمد الحسن:

    1-      ناکارآمدی حوزه

    2-      تبدیل نیابت عامه به خاصه

    3-      تخریب جایگاه علما

    4-      ایجاد اختلاف در جامعه

 آینده نگری این جریان:

دو احتمال در مورد آینده ی این جریان وجود دارد:

    1-      انجام عملیات علیه علما با کمک نیروهای نظامی

    2-      تثبیت جریان حتی بعد از احمد الحسن و موکول کردن این قیام به مهدی های بعدی

 نکته ی قابل توجه این است که این جریان از خطرناک ترین جریان های درون شیعی است و باید به دو نکتهی مهم توجه داشت که اولا : هدف قرار دادن مسائل ضروری و مسلم شیعه و دوما : تکفیر شیعیان توسط این فرقه

در مورد نقد این جریان باید اشاره کرد که بن مایه ی اعتقادات احمد الحسن، حدیث وصیت است که از لحاظ سندی ضعیف است و علم رجال آن را نفی می کند.

در ادامه ی نقد این جریان می توان به نکات ذیل اشاره نمود:

    1-      استفاده و استناد به روایات جعلی

    2-      نادیده گرفتن روایات مخالف

    3-      تحریف روایات

    4-      تخریب علمای شیعه

    5-      استناد به کلیات

    6-      تحریف اقوال علما

    7-      استناد به اخبار وآحاد اهل تسنن

    8-      تهمت به علما

    9-      تأویل به روایات مقصود

    10-  تلقین و تکرار

    11-  استناد به خواب و استخاره

    12-  تقطیع روایت

    13-  استناد به اقوال شاذ بین علماء

    14-  استناد به نسخه بدلی های اثبات نشده

    15-  حفظ روایات و ارائه ی غیر علمی روایات با حجم بالا

نکات فوق در نقد فرقه ی دروغین مهدویت احمد الحسن بیان شده و نمایندگان این فرقه در مجالس مختلف مناظره ی علمی شکست خورده اند.